Лятото най-после дойде в нашия малък югозападен град с население предимно от големи простаци, а с идването на лятото настъпи и сезонът на голямата скука. Не че преди това беше по-забавно или по-интелектуално, но поне дъждовете и лошото време донякъде ангажираха мислите и можеха да се използват като причина за много неща – от лошото настроение, през неохотата да се ходи на работа/фитнес/изложби на малка пластика, до консумацияата на калорични храни и силно концентрирани спиртни напитки. А лятото – какво? Трънци! Бира… Потни подмишници… И подмолно пораснали през студените месеци пет милиона деца, които тичат нагоре-надолу, полудели от отрицателна и преди всичко разрушителна енергия, и които дивашки скачат в надуваеми замъци и ритат всяко куче, отпадък и конско лайно, които се изпречат на пътя на деструктивната им мощ.
За нас с W.W. началото на лятото означава началото на на чакането да стане двайсет-и-някой юни, за да си вдигнем шапките за Дания.Още на: vukovska.com/bg/2016/06/02/%D0%B2%D1%83%D1%87%D0%B5%D1%82%D0%BE-%D0%B8-w-w-%D0%BD%D0%B0%D1%81%D0%B8%D0%BB%D0%B2%D0%B0%D1%82-%D0%B5%D0%B4%D0%BD%D0%BE-%D0%BA%D0%BE%D1%82%D0%B5-%D0%B7%D0%B0-%D0%B4%D0%B0-%D0%BC%D1%83-%D0%B2%D0%B7/